Wiosna 1997 roku, na zamknięcie całego projektu muzycznego potrzebowałem prawie 16 miesięcy. Widzę już zbliżający się finał projektu.
Rysunki, dziecięce teksty itd. to był pikuś. Najwięcej pracy trzeba było poświęcić na przygotowanie nagrań instrumentalnych, a następnie wyćwiczenie tego z dziećmi i nagrania wokalne. Jeśli chodzi o teksty i muzykę poszczególnych piosenek, to wszystko powstało o wiele wcześniej. Piosenki były pisane do moich zajęć umuzykalniających oraz innych zajęć muzycznych w przedszkolu i szkole. Zbierałem to do teczki, jak się tego uzbierało więcej, chciałem się tym podzielić z innymi – przecież nie jestem egoistą. Od początku budowania moich publikacji przyjąłem zasadę, że to co uda mi się zrobić z dziećmi, czy młodzieżą – stanie się później własnością innych nauczycieli, którzy będą mogli to wdrożyć u siebie. Tym samym moje idee, czy różnego rodzaju pomysły zaczną żyć, a nie umrą w drewnianej szufladzie.
Przygotowując ten cykl wydawniczy zaufało mi ponownie wiele osób. Wiele osób wzięło w nim udział. Choć publikacja nie została rozpowszechniona tak jakbym sobie tego życzył, to jej mały wymiar stał się dla mnie i myślę, że dla wielu z tej ekipy czymś znacznie większym niż mogliśmy sobie to wtedy wyobrażać.
Piotr Kaja: Mamo! Ja śpiewam. Zbiór piosenek dla dzieci od klasy 0 do 3 wraz z kasetą magnetofonową.
Część I, Wydawnictwo ALEX, Dzierżoniów 1997
Do tej publikacji pozyskałem teksty od Anny Hanus, Tadeusza Szarwaryna oraz Martyny Marynowicz – uczennicy klasy 3 Szkoły Podstawowej nr 4 w Pieszycach. Muzykę, aranżacje i nagrania instrumentalne przygotowałem we własnym zakresie.
Piosenki z tego cyklu są bardzo rytmiczne, łatwo wpadające w ucho – tutaj przeważyły moje doświadczenia muzyczne z sześciolatkami.
Piotr Kaja: Tato! Ja śpiewam. Zbiór piosenek dla dzieci od klasy 0 do 3 wraz z kasetą magnetofonową.
Część II, Wydawnictwo ALEX, Dzierżoniów 1997
Do tej publikacji pozyskałem teksty od Anny Hanus i Marka Czarneckiego. Muzykę oprócz jednej kompozycji Andrzeja Mazura i jednej Marka Czarneckiego w całości przygotowałem sam. Aranżacji i nagrań instrumentalnych dokonałem razem z Andrzejem Mazurem w Ząbkowicach Śląskich. Ta część to moja fascynacja ideą Edwina Gordona, piosenki w różnych skalach oraz rytmach tańców różnych narodów. Nagrania z udziałem instrumentów akustycznych, m.in. gitar, akordeonu, saksofonów itd. pozwoliły na uzyskanie bardzo dynamicznych i radosnych aranżacji. Jak na tamten czas było to mistrzostwo świata, konkurencja nie nagrywała piosenek z akustycznymi instrumentami – wszystko elektronika i często keyboardy z automatycznymi akompaniamentami. Dziwi mnie fakt, że do dnia dzisiejszego wiele się nie zmieniło. Część wydawnictw nadal wydaje materiały tak nagrane. Myślę, że jest to brak szacunku dla odbiorców. Tych dużych – nauczycieli i tych małych – dzieci.
Piotr Kaja: Babciu! Ja śpiewam. Zbiór piosenek dla dzieci od klasy 0 do 3 wraz z kasetą magnetofonową.
Część III, Wydawnictwo ALEX, Dzierżoniów 1997
Do tej publikacji pozyskałem popularne dziecięce piosenki ludowe. Zaaranżowałem to na skład kapeli ludowej – nie chodziło mi o konkretny region i skład kapeli, lecz przede wszystkim o bardzo swojskie brzmienie. To był mój kaprys muzyczny, przygotować podkłady do piosenek ludowych z akompaniamentem kapeli ludowej. Udało się to dzięki muzykom z Kapeli Andzia z Dzierżoniowa, którzy nagrali ścieżkę instrumentalną tego materiału. Wokalnie dopełniły to dziewczyny z zespołu Świetliki, o których wcześniej wspominałem.
Piotr Kaja: Dziadku! Ja śpiewam. Zbiór piosenek dla dzieci od klasy 0 do 3 wraz z kasetą magnetofonową.
Część IV, Wydawnictwo ALEX, Dzierżoniów 1997
Do tej publikacji pozyskałem teksty od Anny Hanus, Marka Czarneckiego i Aleksandry Grzyb. Muzykę i aranżacje opracowałem we własnym zakresie, natomiast do nagrań potrzebowałem sztabu ludzi. Przygody Oli, która rozkochała się w śpiewaniu dziecięcych piosenek musiałem sfinalizować, na jakimś klasycznym pomyśle, więc ostatnia część cyklu musiała być właśnie taka akustyczna i klasyczna. W publikacji tej przyjąłem kolejność wprowadzania brzmień instrumentów na zajęciach muzycznych, stąd też do pierwszej piosenki został przygotowany podkłada tylko na instrumentach perkusyjnych melodycznych i niemelodycznych. Następnie piosenka z akompaniamentem fortepianu, kolejna fortepian i skrzypce, później gitara klasyczna, flet, wiolonczela, trąbka, puzon, tuba, akordeon, organy oraz kwintet smyczkowy. Ostatnią piosenkę napisałem na orkiestrę, ale jedno nagranie np. Orkiestry Filharmonii Wałbrzyskiej przekraczało kilkukrotnie budżet całego cyklu. Stąd na tej ostatniej kasecie znalazła się jedna wersja nagrania z udziałem brzmień syntezatorowych.
Do grona wykonawców tej publikacji dołączyli: Anna Tabisz – fortepian, Helena Rup – skrzypce, Maria Sęk – wiolonczela, Tomek Fiks – gitara, Renata Szczecińska – trąbka, Kazimierz Kacperski – puzon, Andrzej Łakomy – tuba bas, Zbigniew Szczygielski – trąbka. W kwartecie smyczkowym: Helena Rup – skrzypce I, Elżbieta Kędzia – skrzypce II, Andrzej Bednarczyk – altówka, Maria Sęk – wiolonczela oraz FUTYMA KWINTET w składzie: Cezary Futyma – obój, Dariusz Futyma – klarnet, Helena Rup – skrzypce, Andrzej Bednarczyk – altówka, Maria Sęk – wiolonczela.
We wstępie do ostatniej części cyklu bohaterka muzycznych rozważań – Ola zwraca się do swoich rówieśników koleżanek i kolegów:
… Mam nadzieję, że piosenki te spodobają się Wam tak samo jak poprzednie i będą zaproszeniem na koncert w filharmonii.
Aha!
Odkrywajcie w sobie talenty. Ja już odkryłam – będę śpiewać!!!
Do zobaczenia na scenie.
Wasza rozśpiewana Ola
#wydawnictwoalex #piotrkaja #andrzejmazur #annahanus #tadeuszszarwaryn #cezaryfutyma #marekczarnecki #elżbietaadamska #martynamarynowicz #annatabisz #aranżacje #mamojaśpiewam #tatojaśpiewam #babciujaśpiewam #dziadkujaśpiewam #muzykanakaseciemagnetofonowej #kasetamagnetofonowa #kiedyśbyłofajnie #edukacjamuzycznadzieci
